برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/09/17

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت نوزدهم

مهم نباش: یعنی در سطح مغز هیجانی در دوران کودکی به این نتیجه رسیدیم که آنقدر هم که باید مهم نیستیم. این دقیقا نقطه مقابل عزت نفس است که پایه همه چیز است. عزت نفس یعنی اینکه خودم را نامشروط بپذیرم، خودم را دوست داشته باشم و در جهت رشد ویژگی های مثبت به راههای مثبت قدم می گذارم. کسی که اجازه مهم بودن و دیده شدن را دارد، عزت نفس او از پایه های خوبی برخوردار است. وقتی عزت نفس داریم می توانیم مهم بودن را بپذیریم و نوازش ها را قبول کنیم و بر عکس کسی که مهار مهم نباش دارد، هنگامی که مورد توجه قرار می گیرد، سریعا می خواهد فرار کند و فکر می کند که به او دروغ می گویند. از سوی دیگر عزت نفس با شادی توام است. افرادی که عزت نفس بهتری دارند زندگی شادتری دارند و وجود خود را در این دنیا مغتنم می شمارند و در عین حال به خود اجازه می دهند مورد توجه فردی خاص قرار بگیرند. نیازهای خود را می شناسند و خواسته های خود را می دانند. می توانند آرزوهای بزرگ کنند و راحت تر به دیگران نزدیک می شودند و فردی خود شکوفا هستند و وارد هرکاری نمی شود و با هر کسی دوست نمی شود و از خود محافظت می کند و بحران های زمانی زندگی خود را شادمانه و با تعادل پشت سر می گذارد. برعکس کسی که دچار مهار مهم نباش است، تایید طلب و بی هویت می شود و در بحران های زمانی زندگی خود درگیر می شود و فاجعه می سازد.

غرور: واکنشی وارونه به مکانیسم دفاعی ناخودآگاه می باشد که در تضاد با آنچه در درون ما سرکوب شده است. (Reaction Formation) انسان مغرور باید مدام با کارهایی که می کند، موقعیت هایی که ایجاد کرده و القابی که دارد، دیده شود. در حقیقت عزت نفس او خدشه دار است و باید توسط عوامل بیرونی دیده شود و روی آن ها بیش از حد تاکید دارد.

 
دانلود فایل صوتی

رادیو سلامت-دکتر علی بابایی زاد- 93/09/17

رادیو سلامت-برنامه زندگی جاریست-دکتر علی بابایی زاد
موضوع: ساعت بیولوژیک بدن

ساعت بیولوژیک(زیستی) بدن
تمام تلاش مغز ما متمرکز بر بقا هستش که بقا بر دو محور زنده ماندن و تولیدمثل می چرخد و در این میان ساعت زیستی بدن دارای اهمیت می باشد .
ساعت زیستی بدن (یا همان ساعت بدن) یک ریتم شبانه روزی برای تنظیم فعالیت های زیست شیمیایی بدن و عملکرد انسان است و موضوعی است که در تمام گیاهان و جانوران وجود دارد.

مادامی که ریتم رفتاری ما (فعالیت های روزانه و ساعت خواب و بیداری) با ریتم طبیعی مغز(ساعت زیستی بدن ) هماهنگ باشد نتیجه بهترین عملکرد طبیعی بدن نظیر بهترین متابولیسم ،بازده بالای قلب ،ترشح منظم غدد درون ریز ، بازده و تمرکز مناسب مغز ، سطح انرژی مناسب و به طور کلی سلامت جسمی خواهد بود و متعاقباً سلامت روانی نظیر قدرت کنترل تکانه و خلق بالا را به همراه خواهد داشت.
ولی عدم هماهنگی فعالیت های روزانه با ساعت بدن در تمامی موارد فوق اختلال ایجاد می کند و مشکلات جسمی و روانی را ناشی می شود و چند دهه ی زیستی سریع تمام شونده ی ما سریع تمام شونده تر خواهد شد!
عوارض عدم هماهنگی ریتم روزانه با ساعت بدن :
1.پایین آمدن بازده و تمرکز مغز و کاهش توانایی حل مسأله و پاسخ بالغانه در موقعیت ها
2.آستانه ی تحریک و قدرت کنترل تکانه کم می شود. مثلاً در موقعیت تصادف رانندگی نسبت به شرایط نرمال زودتر عصبانی می شویم.
3.اختلال در ترشح هورمون ها و متابولیسم بدن که باعث تجمع چربی در بدن و چاقی و نیز افزایش استعداد انسان برای بیماری های قلبی-عروقی و دیابتیک می شود.
دلایل برهم خوردن ریتم :
1.انواع بیماری های مؤثر بر خواب ( زیستی و روانی )
2.سبک زندگی نظیر شیفت های کاری شبانه ، مسافرت های با مسافت طولانی( چند نصف النهار فاصله) ، فعالیت های روزانه ی ناهماهنگ با ریتم نظیر کار با لپ تاپ و گوشی موبایل در ساعات آخر شب

تنظیم وهماهنگ کردن ریتم روزانه با ساعت بدن :
توانایی خودتنظیم گری : یعنی ما بتونیم رضایتمندی کوتاه مدت را به نفع رضایتمندی بلند مدت به تعویق بندازیم .
در مورد هماهنگ کردن ریتم روزانه با ساعت بدن، خود تنظیم گری شامل رفتارهای روزمره ی ماست مثل ساعت خواب وبیداری ، غذا خوردن ، ورزش کردن و بر خود هیجان وارد کردن که این رفتارها به طور عمده در سطح خودآگاه ما و در کنترل و اراده ی خود ماست و به شیوه ی استفاده ی ما از ساعات شبانه روز بستگی دارد . مثلاً اینکه ما در ساعات نزدیک به خواب فعالیت ورزشی داشته باشیم ، یا دارو یا غذای بخصوصی مصرف کنیم ، یا هیجانی به خودمون وارد کنیم ، و یا از لپ تاپ و تبلت و گوشی همراه استفاده کنیم ( به دلیل نور روشنی که از این دستگاه ها منتشر می شود ) ، این موارد باعث ترشح هورمون هایی در بدن ما می شود که ساعت خواب ما را به تعویق می اندازد و ریتم را به هم می ریزد .
پس با اجتناب از موارد فوق و ایجاد هماهنگی بین ساعت زیستی بدن و رفتارهای خودتنظیم گرایانه ( که انتخابات ما در طول شبانه روز هست ) زندگی سالم تر ، طولانی تر و لذت بخش تری خواهیم داشت .

 در مواردی که عدم هماهنگی به صورت بیماری و یا اختلال خواب بروز می کند مراجعه به روانپزشک و یا کلینیک خواب ضروری است.

 با تشکر از آقای فرشاد مبینی بابت گردآوری این مطلب

دانلود فایل صوتی

برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/09/10

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت هجدهم

موفق نباش یک الگوی ذهنی سطح هیجانی و احساسی در سطح کودک است که مانع رسیدن ما به آنچه می خواهیم می شود. موفق نباش می تواند در ارتباطات خودش را نشان دهد. می تواند با مهارهایی مثل نزدیک نباش، متعلق نباش و خودت نباش همراه باشد و نتیجتاً ارتباطات ما را به سمت تباهی بکشاند. همچنین موفق نباش در ارتباط با شغل همراه با مهم نباش می تواند باعث از دست کشیدن از کار شود و در شیوه برخود با سلامت نیز مرتبط می باشد.

موفق نباش در حالت معکوس: از بیرون آدم موفقی  بنظر می رسد ولی از درون احساس رضایت ندارد و دائما مضطرب است و تلاش بسیاری برای موفقیت تام در هر زمینه ای انجام می دهد. این چنین فردی برعکس آنچه در سطح ناخودآگاه سرکوب شده، در سطح خودآگاه فکر و احساس می کند و می خواهد اثبات کند که بهترین، بی اشتباه ترین و موفق ترین است.

قرارداد درمانی: روشی برای تغییر از طریق بالغ بصورتی که فرد قرارداد واضح و مشخصی را برای فعالیتی مشخص تعیین می کند تا به موفقیت نسبی برسد و خود را متعهد می کند تا کار را به پایان برساند. قرارداد باید گام به گام و پله به پله باشد. ابتدا فرد نیازها و خواسته ها و پس از آن مدت و میزان انجام فعالیت مرتبط با آن خواسته و محدوده زمانی انجام آن  را مشخص می نماید و گام های بعدی را تعریف می کند و پس از گذراندن عملی مراحل کوچک و دریافت پاداش مربوطه، به مرور به خود باوری و جدیت لازم جهت استمرار و پیگیری اهداف خود نائل خواهد آمد.

درمان با تصمیم گیری مجدد(Redecision Therapy):

در این روش که توسط متخصص بر روی فرد قابل انجام می باشد، روان درمانگر به سطح هیجانی کودک رفته و با بازیابی خاطرات مرتبط با مهار مربوطه و جایگزینی تصمیم ناکام کننده با تصمیم جدید سعی در تغییر باور فرد نسبت به عملکرد خود می کند.

نظریه شغلی-تحصیلی جان هالند:

یکی از نظریه های شغلی تحصیلی نظریه جان هالند(John Holland) است که افراد را در یکی از شش تیپ، واقع‌ گرا، معنوی (جستجوگر)، هنری، اجتماعی، متهور، و قراردادی طبقه‌ بندی کرده است. 

1- دانشمند و تحلیل گر (علاقمند به کارهای علمی) در مقابل متهور (علاقمند به کارهای بازاری و پر ریسک)

2- هنرمند (علاقمند به بروز خلاقیت) در مقابل سنتی ( علاقمند به کارهایی در قالب و چارچوب: حسابداری)

3- اجتماعی (علاقمند به کار در اجتماع: مشاور) در مقابل واقع گرا (علاقمند به کار با ماشین و ابزار:مکانیکی)

این تیپ شناسی با انجام تست امکانپذیر است. از طریق لینک زیر میتوانید بعد از انجام تست خلاصه ای از نتایج را به زبان انگلیسی دریافت کنید:  

http://personality-testing.info/tests/RIASEC.php 

دانلود فایل صوتی  

برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/09/03

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت هفدهم 

موفق بودن یعنی رسیدن به هدف و خواسته خود و در نهایت داشتن احساس رضایت از آن. بنابراین باید بدانیم چه می خواهیم، سپس هدف گذاری کنیم و بتوانیم بهدف خود برسیم و در نهایت احساس رضایت داشته باشیم. (مثال: اگر کودک در چشمان والدین خود دائما اشتباه کند، کودک نسبت به عملکرد خود دچار شک و تردید می شود و اعتماد بنفس خود را از دست می دهد.)

عزت نفس، اجازه خود بودن و وجود داشتن است و با بودن ما در تماس است؛ اما اعتماد بنفس موردی است. مانند زمین حاصلخیزی که آماده کاشتن هرچیزی باشد. زمین حاصلخیز: عزت نفس – کاشتن محصول: اعتماد بنفس.

فردی که دچار مهار موفق نباش است آنقدر از شکست میترسد که کاری را شروع نمی کند؛ فکرمی کند کار را باید انجام می داده و کار او مهم نیست؛ خودش را دست کم می گیرد؛ فکر می کند اگر از کار خود احساس رضایت داشته باشد در ادامه کار دیگری انجام نخواهد داد؛ اگر به موفقیت برسد احساس رضایت ندارد؛ ازین شاخه به اون شاخه می پرد؛ از موفقیت ترس دارد چون باید خلاف پیام های والد و علیه خود عمل کند. چنین فردی در فضایی بزرگ شده که هر مهارت و کاری که می خواهد انجام دهد، هر واکنشی که می خواهد نشان دهد، از جانب والدین با رفتارهایی روبرو می شود که نشان می دهد موفق نشده است. (مثال: از اشتباه اندک کودک خود فاجعه می سازند. در واکنش به کار کودک می گویند: زحمتتو که کشیدی دیگه ولش کن؛ نمیتونی، بده من انجام بدم؛ بقیه بهتر از تو می دونن؛ همیشه خرابکاری. دادن پیام هایی از قبیل: آدمای پولدار آدم های خوبی نیستن، دانشمندها آدمهای پرافاده ای هستند.

 

دانلود فایل صوتی

رادیو سلامت-دکتر علی بابایی زاد- 93/09/03

رادیو سلامت-برنامه زندگی جاریست-دکتر علی بابایی زاد 

موضوع: خداحافظ گذشته 

            از دی که گذشت هیچ ازو یاد مکن             فردا که نیامدست فریاد مکن

             بر نآمده و گذشته بنیاد مکن                 حالی خوش باش و عمر بر باد مکن 

زندگی چند دهه زیستی سریع تمام شونده است، مسائل مربوط به گذشته که با حقیقت آن زمان یکی نیست، در زمان حال تجربه می کنیم و به نگرانی نسبت به آینده تبدیل می کنیم و باعث می شود زیستن حقیقی را تجربه نکنیم. برداشت از گذشته حقیقت نیست، بلکه برداشت ما تحت تاثیر عواملی بوده که الان وجود ندارد.

دانلود فایل صوتی

برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/08/26

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت شانزدهم 

غلبه به مهار بزرگ نباش:

نمی توان انتظار داشت فردی که دچار مهار بزرگ نباش است، مسئولیت بزرگ بپذیرد چون در پی پذیرفتن مسئولیت فرو خواهد ریخت. برای غلبه به این مهار، می بایست خود فرد برای تغییر اعلام آمادگی کند، هدف گذاری کند و برای رسیدن به هدف مسئولیت بپذیرد و ببیند که می تواند متناسب با سن خود عمل کند و فعالیت هایی را برای خود انتخاب کند و بطور مستقل تصمیم گیری کند و آنها را انجام دهد. (مثال: پسری که هیچ کاری جز پای کامپیوتر نشستن انجام نمی دهد و دلیل تراشی می کند تا خودش را در وضعیت کودک نابالغ رها شده از هرگونه مسئولیت نگه دارد.)

مهار بزرگ نباش ممکن است اعتراضی به نوع والد باشد و مهار وجود نداشته باش، مهار اصلی او باشد. به این معنا که عدم مسئولیت پذیری و سایر نشانه های مهار بزرگ نباش، تنها نشانه های ثانویه هستند. (مثال: فرد با مکانیزم والد گریزی و والد ستیزی با خود می گوید شما والدین بودین که باعث شدید من افسرده باشم پس من کاری نمی کنم تا بفهمید چقدر زجر کشیده ام، پس مسئولید که عذاب بکشید چون من رو در فضایی بوجود آوردید که جز اضطراب، درد، ناراحتی، خشم، ترس و بیچارگی چیزی نصیب من نشده است.)

در اکثر مواقع آن چیزی که به عنوان کمک به فرد انجام می شود، منطقی سازی موضوع است و این خودش ضربه بزرگی برای محکم کردن ساز و کارهای دفاعی فرد برای ماندن در وضعیت نامطلوب و حرکت نکردن است. (ساز و کار دفاعی یعنی از مکانیزم دفاعی ناخودآگاه خود استفاده کنم و دلیل اصلی را نبینم و با سرکوب، انکار، واکنش وارونه، توجیه و دلیل تراشی خودم را در وضعیت نامطلوب ولی امن و قابل پیش بینی نگه دارم.) برای غلبه به این مهار باید به سطح ناخودآگاه و لایه هیجانی موضوع و سطح کودک او رفت. باید نسبت به دوران کودکی بینش پیدا کرد و سپس برای حرکت به سمت تغییر باید بفهمد چه چیزی از نظر هیجانی مانع او برای رسیدن به موفقیت است.

فرد دچار مهار بزرگ نباش دوست دارد کس دیگری بجای او تصمیم بگیرد. دیکته کردن و تصمیم گرفتن بجای او خیانت به آن فرد است چون او را در جایگاه کودکی که نمی داند نگه می دارد و مهار بزرگ نباش را در او تقویت می کند. برای کمک به او باید مسئولیت پذیری در او را تقویت و اتکا را کم کرد.  

مهار موفق نباش:  Don't Succeed

    

 اینکه ما خود را موفق نمی بینیم با می بینیم بستگی دارد به اینکه با چه پدر و مادری بزرگ شده ایم؟ آیا همه کارهای ما از نظر آنها دارای ایراد است؟ مدام ناکامل هستیم و باعث سرشکستگی هستیم؟ این اجازه یا مهار زیر یک ماهگی به نوزاد داده می شود. کودک در ماه اولیه تفاوت خود را با دنیا می فهمد و در می یابد که من وجود دارم و از دنیا جدا هستم. در مرحله یک تا شش ماهگی ما با مادر موجودی واحد هستیم بنام مابودنی(usness). نوزاد با مادر هم زیستی بهنجار دارد و نیازهای خود را با گریه به مادر اعلام می کند و اگر مادر نیازهای او را بی واسطه، با مهر و آرامش و بدون اضطراب برآورده کند، اولین تجربه نوع انسان از من می توانم در سطح ناخودآگاه و هیجانی در ذهن نوزاد شکل می گیرد. 

  دانلود فایل صوتی

برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/08/19

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت پانزدهم 

فردی که به "بزرگ نباش" دچار است، نیازمند دیگریست که بسیار به عشق تعبیر می شود. عشق ارضاء نیازهاست و اگر آن نیاز مرضی باشد، عشق حاصل از آن نیز مرضی خواهد بود. این افراد دنبال کسی میگردند که بجای آنها تصمیم بگیرد، بجای آنها مسئولیت بپذیرد، بجای او با دیگران صحبت کند، برای او برنامه ریزی کند و از او حمایت کند. فرزند اینچنین والدینی ممکن است دچار مهار بچه نباش شوند. 

چسبندگی عصبی: دو نفر با مهار بزرگ نباش و دیگری بچه نباش با زبان بدن بهم سیگنال می دهند، بعد از ورود به رابطه در هم گیر می افتند که این یک رابطه عصبی خواهد بود و این اختلال را به نسل بعد خود هم منتقل می کنند.

زندگی پر از کامیابی و ناکامی ست. اگر می خواهیم به سمت کامیابی برویم، نیاز داریم تا مسئولیت زندگی را بپذیریم و بالغانه به سمت چیزی که می خواهیم حرکت کنیم و هیچ کس مسئول بدبختی و خوشبختی ما نیست.

اضطراب جدایی، فردیت یابی: وقتی کودک دو ساله می خواهد از مادر خود که از نظر فیزیکی و روانی وابسته است، جدا شود، دچار اضطراب خواهد شد. با غلبه به این اضطراب می توان به فردیت دست پیدا کرد. وقتی ما به بهانه اینکه فرزندمان نمی داند، نمی تواند و... به او اجازه نمی دهیم از وابستگی های ناخواسته رها شود و امکان تجربه و رشد به او نمی دهیم، فرزندمان وابسته باقی می ماند و توان تصمیم گیری را از دست می دهد و نمی تواند اضطراب جدایی فردیت یابی را تحمل کند. 

  

درمان مهار بزرگ نباش فرزند: تمرین خود مختاری

به کودک خود مسئولیت متناسب با سن او بدهیم و او را در انجام مسئولیتهایش تشویق کنیم و در تصمیم گیری ها استقلال او را مد نظر قرار دهیم.

دانلود فایل صوتی

رادیو سلامت-دکتر علی بابایی زاد- 93/08/19

رادیو سلامت-برنامه زندگی جاریست-دکتر علی بابایی زاد

موضوع: ناامیدی 

امید: توانایی برای پیش بینی مثبت و کامیاب کننده نسبت به چیزی که پیش روی ماست، بعبارت دیگر نوعی از شناخت است که در درون ذهن خودمان آن را به سمت کامیاب شدن، به نتیجه رسیدن و شاد شدن در نظر می گیریم.

هرچه نسبت نیازها و آرزوهای برآورده شده ما نسبت به کل نیازها و آرزوهایمان بیشتر باشد، ما فرد امیدوارتر و شادتری خواهیم بود. 

 

شخصیت اجتنابی: به واسطه سطح بالای اضطراب، شناخت تهدیدآمیز از محیط، احساس ناامنی، میل به کناره گیری که عقب ماندن و مشکل داشتن در ایجاد رابطه با دیگران را در پی دارد. 

درمان: می بایست چهارچوب مرجع ذهن خود را مورد بازبینی قرار دهیم و بر آن میزان از امیدواری، میل به حرکت و پیشرفتی که می تواند ما را به کامیابی سوق دهد، بایستیم و پافشاری کنیم.  

  دانلود فایل صوتی

 

برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد- 93/08/05

موضوع:شخصیت و برداشت ما از واقعیت: پیش نویس زندگی - قسمت چهاردهم

خلاصه برنامه اردیبهشت - دکتر علی بابایی زاد -  93/08/05

قرارداد درمانی مهار بچه نباش:
فردی با مهار بچه نباش می تواند با استفاده از علائم متوجه وجود مهار در خود شده و پس از سبب شناسی و آشنایی با چگونگی پیدایش مهار در جهت ایجاد تغییر و تبدیل مهار به اجازه در خود تلاش کند.
شخصی با مهار بچه نباش شخصی است که شادی، لذت بردن، ارتباط با دیگران، خود جوش، خود انگیخته بودن و پذیرش نامشروط خود در او بسیار محدود شده است.
برای درمان باید در درون خود جستجو کرد و دید چرا کودک درون آنقدر که باید، خود را نشان نمی دهد. یا به بیان دیگر چه عواملی باعث می شود فرد احساسات و هیجاناتش را بیان نکند، از زندگی لذت نبرد یا در عین توانایی مدام خود را محدود کند.
در ابتدا باید در ذهن تعریف شادی، لذت و ارتباط را جستجو و مشخص کرد. برای مثال برای فردی ممکن است شادی مساوی با سطحی بودن، لذت مساوی با احساس گناه و ارتباط با دیگران مساوی با طرد شدگی باشد.
این تعاریف غلط، همان پیام های والدی هستند که فرد با تجارب حسی و بعدها کلامی توسط والدین یا جانشین روانی آن ها، با مغز هیجانی خود نتیجه گیری و ثبت کرده و در بزرگسالی مغز به صورت تحت خودآگاه آن را به دقت اجرا می کند.
پس از یافتن تعاریف(پیام های والد) می بایست آن ها را با بالغ خود مورد بررسی قرار داد و  آن پیام هایی که معیوب و غلط می باشند را با پیام های جدیدی که در بردارنده بهترین پاسخ به واقعیت اکنون و اینجا می باشد، جایگزین نمود.
همچنین باید اجازه هایی به کودک درون داده شود. اجازه هایی که در آن شادی و لذت به صورت خودانگیخته باشد. برای مثال فرد اجازه "یک نصف روز زنده باد خودم" را به خود بدهد. به خود اجازه بدهد آن رنگی را بپوشد که دوست دارد، احساسات خود را ابراز کند، خود را بیان کند و اجازه رها تر بودن را برای خود صادر کند.
تمامی این اقدامات بهتر است در قالب یک قرارداد SMART صورت گیرد. قرارداد SMART قراردادی است ویژه من، قابل انجام، منطقی، می توانم مقدار انجام آن در یک روز  اندازه بگیرم و دارای محدوده زمانی می باشد.
چنانچه فرد سال ها به کودک درون خود رسیدگی نکرده باشد و پس از آگاهی از آن با احساس اجحافی که به خاطر از دست دادن زمان و لذت نبردن پیدا کند، یکباره سعی در جبران آن با رسیدگی افراطی به کودک درون خود بکند و زندگی کودکانه و خودخواهانه را در پیش گیرد، این رفتار واکنش وارونه نام دارد، مکانیسم دفاعی محسوب می شود و هیچ کمکی به حل اساسی مشکل و درمان نخواهد کرد.
مهار چهارم، بزرگ نباش:
فردی با مهار بزرگ نباش در لایه عمیقی از کودک خود می خواهد که کودک و نابالغ باقی بماند. توانایی پذیرش مسئولیت را ندارد. در حالی که از نظر سنی بزرگ شده و می بایست همانند فردی بالغ عمل کند، رفتاری کودکانه دارد و نیازمند مورد مراقبت قرار گرفتن می باشد.
وقتی از بزرگ بودن صحبت می شود یعنی فرد می تواند مسئولیت بپذیرد، از دیگران حمایت کند، بلوغ و پختگی داشته باشد و فردی قابل اتکا باشد، بر سر قول و تعهدات خود باقی بماند. از اینکه دیگران به او نیاز دارند کلافه نمی شود و می تواند حضوری مسئولانه در موقعیت های مختلف داشته باشد.
عوامل بوجود آورنده مهار بزرگ نباش:

• پدر و مادر مضطرب: پدر و مادری با اضطراب بالا مدام نگران فرزند خود می باشند و با بیش حمایتگری های خود سعی در مراقبت افراطی از او می نمایند و او را از خطرهای احتمالی دور نگه می دارند و کلیه امور شخصی و جزئی او را در دست می گیرند. این پدر و مادر به فرزند خود اجازه طی کردن دوره فردیت یابی را نداده اند و او را همواره به خود وابسته و محدود نگه داشته اند.

• پدر و مادر کمال طلب: فرد کمال طلب مدام دنبال گوشه های لبپر می باشد. مدام نگران است که همه چیز خوب و بی نقص انجام نشود. این چنین پدر و مادری نمی توانند به فرزندشان اجازه تفویض اختیار بدهند و همه امور حتی امور شخصی او را برای اینکه بدون نقص انجام شود، خودشان انجام می دهند و در کودک خود مهار بزرگ نباش را ایجاد می کنند.

دانلود فایل صوتی

رادیو سلامت-دکتر علی بابایی زاد- 93/08/05

رادیو سلامت-برنامه زندگی جاریست-دکتر علی بابایی زاد

موضوع: ارتباطات در فضای دیجیتال

دانلود فایل صوتی