برنامه اردیبهشت-دکتر علی بابایی زاد-93/11/20

از نظر روانی سالم نباش

هرچه میزان مهار از نظر روانی سالم نباش در ما بیشتر شود، میزان تماس ما با واقعیت کمتر و کمتر می شود و میزان روان پریشی و ناراحتی روانی بیشتر خواهد شد. این روند تا جایی پیش می رود که واقعیت خودمان را نمی شناسیم و دنیا را ترک می کنیم و در درون ذهنمان حقایق غلط را به صورت هزیان یا خطای شناختی با واقعیت خود، دیگران و دنیا اشتباه می گیریم. طیف عدم تعادل روان از حالت نرمال بودن به سمت شخصیت عصبی ((neurotic و بعد روان پریش (psychotic) پیش می رود. شخص در اوج روان پریشی ارتباط خود با واقعیت را تماماً از دست داده و در دنیای درون ذهنی خود زندگی می کند.
مجموعه ای از روابط پدر و مادر، محیطی که در آن بدنیا آمده ایم و روابط ما با محیط اطراف باعث می شود مهارهای مختلفی پیدا کنیم. ممکن است یک رفتار پدر و مادر به مهارهای مختلفی در فرزند ختم شود. (مثال: پدر و مارد ی که فرزند خود را تهدید می کنند و بشدت کتک می زنند باعث می شوند که دنیای بیرونی برای فرزند بسیار ترسناک شود، در نتیجه به دنیای درون فرو می رود و درون ذهنی به زندگی ادامه می دهد و نتیجتاً به مهار از نظر روانی سالم نباش ختم می شود و همچنین ممکن است به مهارهایی از قبیل وجود نداشته باش، مهم نباش و بچه نباش هم دچار شود.

سبب شناسی:

امن بودن یعنی اعتماد داشتن به رابطه، اعتماد داشتن از قابل پیش بینی بودن رابطه نشأت می گیرد و چنین رابطه ای دوست داشتنی است.  نا امنی باعث می شود از دنیای بیرونی دل ببریم و به دنیای درون فرو رویم و این شروع حالت های روان پریشی است.

·         پدر و مادری که رفتار قابل پیش بینی و پایه داری ندارند و پدر و مادرگری حمایت گرانه و با ثباتی ندارند، در فرزند خود این مهار را ایجاد می کنند.

·         اگر اطلاعاتی که به کودک داده می شود متناسب با سن او نباشد و کودک نتواند آن را هضم کند، آنقدر نسبت به آن هیجان زده می شود که این هیجانات ممکن است روند پاسخ به واقعیت را مختل کند و به سمت ویرانگری پیش رود.

·         اگر کودک مورد تنبیه های سنگین والدین قرار گیرد از یک سو به بچه نباش و از سوی دیگر به مهار از نظر روانی سالم نباش دچار می شود. این چنین تنبیه هایی در کودک میل به انتقام و خشم ایجاد می کند. (مثال: زیر آب سرد گرفتن کودک و شکنجه او)

دانلود فایل صوتی